Ik heb verschillende sporten beoefend, maar de sporten die ik het meest en liefst deed waren tennis en turnen.
Vanaf m'n 11de ben ik met beide begonnen. Tennis meer recreatief, turnen eerst ook maar vanaf m'n 16de ben ik met Trampoline competitie (mini, dubbele mini en grote) en Acrogym competitie begonnen. Ik deed dat enorm graag en bij Trampoline behaalde ik een gouden medaille op het Oostvlaams kampioenschap aan m'n 18 jaar. Vanaf dat moment begon alles veel intensiever te worden! Trampoline springen deed ik omdat het mij een geweldige kick gaf en dat is eigenlijk zo gebleven. Maar ben dan gestopt doordat het té competitief werd, dat springen deed ik meer voor het plezier...
Maar dan Acro (ik deed trio), mijn trainster was Europees kampioen, dus *enorm* veeleisend en de laatste jaren ging ik echt met tegenzin trainen omdat ik zo onder druk werd gezet! En voor Acro trainden we 10 uur in de week dus kan je je wel voorstellen dat ik toen niet zo happy liep! Na iedere training kwam ik met een lang gezicht naar huis. Je doet zo je best en steeds weer die trainster die op de kleinste futileiten zit te vitten... Ok, dat hoort wel bij competitiesport, maar als je iets goed doet, mag dat ook wel gezegd worden vind ik! En dat was het geval niet. Iemand die sport beoefent, heeft stimulans nodig, zo krijg je extra power om door te doen!
Ik heb dan turnen opgegeven aan m'n 23 jaar maar tennis ben ik blijven doen en doe ik nog altijd héél graag! Pure recreatie, meer moet dat niet zijn!
Want in dat turnwereldje, amai, daar worden veel kids onder druk gezet hoor! Dat heeft m'n moeder gelukkig nooit gedaan!
Integendeel, ze was toen echt blij dat ik stopte met turnen (bespaarde heel wat dokterskosten - hehe...)
|