|
Bij onze aankomst in JPR zagen we een verrassend circuit. Ik had deze lay-out nog nooit gezien. Ik zou de start nemen en daarom moest Werner beginnen aan de verkenningen. Al duidelijk bleek dat het er zeer snel aan toe ging. Werner kon zich met moeite binnen de top 10 handhaven. Ikzelf op mijn beurt viel uit de top tien en moest starten vanop een 11e plaats.
Bikkelharde duels, op het scherp van de snee (en wat mij betreft er niet over) in de start. Enkele plaatsen gewonnen, en een bocht later evenveel plaatsen verloren. Kortom na een tijdje zat ik alleen op afstand van een pelotonnetje voor mij en een ander pelotonnetje op afstand achter mij. Ik reed een eenzame race. Tot op een gegeven moment mijn stuurtje nukkig begon te doen. Er zat speling op. In de snelle linkse bocht net na start/finish leverde dit een gevaarlijke situatie op. Elke keer trad de speling in het midden van de bocht op waardoor de balans van de kart bruusk veranderde en de kart meerdere malen op twee wielen terecht kwam. Zonder veel vertrouwen reed ik verder omdat mijn teammaat niet echt begreep wat ik bedoelde met mijn gebaren. Uiteindelijk besliste ik om door te rijden tot aan de pitstop en dan tegelijk van kart te wisselen om zodoende minder tijd te verliezen.
Eerder dan de pitstop brak de stuurstang volledig af en moest ik noodgedwongen binnenrijden. Iets meer dan een ronde verloren dus. Met een koude kart vloog ik dan nog bijna van de baan af. Het duurde ongeveer 7 à 8 ronden voor de bandjes ietwat temperatuur hadden en toen was het kalf natuurlijk al lang verdronken.
Na een half uur, in een verloren positie kon Werner aan de slag. Onmiddellijk zette hij goede tijden op de tabellen en slaagde hij erin om te naderen op zijn onmiddellijk tegenstanders. Vanuit een twaalfde postie kon hij heel wat afstand goedmaken en klom nog op tot een tiende positie, hierbij nog gehinderd door enkele andere deelnemers die Depaddock Racing liever in de banden zagen eindigen in plaats van over de eindstreep zagen rijden. Al moet er worden bijgezegd dat ook Werner gedreven was toen hij op een gegeven moment met twee andere "bolides" tegelijk door een te smalle bocht ging. Alles kwam goed.
Aan de andere kant mogen we niet klagen. Het is pas de eerste keer, op meer dan twee seizoenen, dat we kregen af te rekenen met een defect aan de kart.
Enkele opmerkingen toch nog. Het werd hiervoor reeds aangehaald. De marshalls deden absoluut hun best met het zwaaien van de blauwe vlaggen. Enkele teams zag ik andere tegenstanders hinderen nadat ze voortdurend blauwe vlag en zelfs blauwe zwaailampen te zien kregen. Gelukkig bleven de snellere teams kalm en gebeurden er geen ongelukken maar het had anders kunnen zijn. Ook onsportief rijgedrag komt hier en daar opsteken. Al moet ik zeggen dat het er overwegend fair aan toe ging. Misschien een oproep aan de organisatie (zonder en verwijt te maken aan de belangeloze inzet en goede organisatie van Giovanni). Zorg in het vervolg voor enkele observers die plaats nemen op "strategische" plaatsen op het circuit en beperk je niet tot de pit-lane alleen.
Gelijktijdig een oproep (dit is zeker zo belangrijk) aan deelnemers die zich aangesproken voelen : bezint eer ge begint....
C U
|