Zoals vroeger aangehaald waren de verwachtingen voor The Old Men eerder laag:
1)We kenden het circuit niet.Door om 18.30 aanwezig te zijn konden we toch nog eens oefenen,want geef toe,als je op 10 minuten het parcours moet leren kennen met 2 piloten,das verre van optimaal.
2)We waren nog steeds met 3 piloten,en zoals de naam van ons team laat vermoeden,zag niemand van ons het zitten om alleen te rijden.
Plots kreeg ik een geniale ingeving (al zeg ik het zelf
: ik besloot me in te schrijven in 2 teams (wat door het reglement niet verboden is).Ik zou de eerste 20 min voor The Old Men 2 rijden,de laatste 20 min voor The old Men.
Inderdaad,we zijn zeker niet de snelste van het veld,maar tactisch onklopbaar
Wat The Old Men 2 betreft:hier kan ik kort zijn,ik vertrok als achtste,gaf het stuur door als achtste,en Wim eindigde zevende (door het uitvallen van een cart (Dieter??) met een afgebroken wiel)
Dat er verschil zit tussen de verschillende carts,is soms moeilijk te bewijzen,maar de cart van The Old Men was SUPER.Ik draaide ongeveer 1 sec per ronde sneller.Bart vertrok als zesde,verloor 1 plaats bij de start,maar gaf na 39 min de cart door in vierde stelling.Ik reed de wedstrijd van mijn leven,maar had de pech dat BRI (ja,den Dries) amper 10 sec achterstand had,waardoor hij een kwartier voor het einde aan mijn bumper kleefde.Eventjes overwoog ik om hem voorbij te laten,maar toen ik besefte dat het hier ging om de leiding in het kampioenschap,besloot ik me toch te verweren.15 min lang probeerde Dries mij langs alle kanten voorbij te steken (voor de toeschouwers leverde dit soms ongelooflijke taferelen op),maar door zoals Karel te kiezen voor de defensieve lijn ,heb ik het tot het einde kunnen volhouden.Bij deze wens ik Dries te bedanken voor het sportieve duel:het ging er bij momenten spectaculair aan toe,maar we hadden voldoende respect om elkaar niet van de baan te rijden.
De voldoening van een vierde plaats is nog nooit zo groot geweest
.