Een verslagske van de kampioenen
Aangezien we wisten dat alles van deze race afhing, heeft Karel wat meer gaan oefenen op JPR om wat beter te worden en dat heeft geholpen.
Tijdens de quali reed ik dederde tijd (en niet de 4de Frederik). Ik had Karel maar snel laten wisselen want zijn tijden waren niet enorm goed. De start verliep behoorlijk makkelijk. Door het gevecht tussen Mario en Dries kon ik hen in het begin goed volgen, en stilaan kon ik zo de kloof met Jurgen, die ondertussen 4de was, opbouwen. Echter wisselde GEMORacing vroeg, zette ik hen snel op een ronde en ontdubbelde hij me toen ik last had om iemand te dubbelen. Daar de marshalls niet bepaald geneigd waren veel te vlaggen (in een kampioenschapsfinale
), kon ik hem niet bepaald snel terug inhalen, maar 1 foutje van zijn kant was voldoende.
Jurgen had ondertussen al een 'grote' achterstand en wisselden ze wat vroeger dan wij. Maar een overijverige marshall of Karel die te vroeg vertrok uit de pits na onze wissel (ik ga er niet over oordelen omdat ik er niets van gezien heb) deden ons wat terugzakken in het klassement en was de zuurverdiende voorsprong snel gesmolten. Tussen Calamitas 2 en Calamitas 1 zaten nog 2 teams. Dus op die moment was de titel wel veilig, maar er mocht niets gebeuren. Gelukkig moest MSRacing nog wisselen en vielen ze snel terug. Daarna passeerde The Old Men nog Calamitas 2 en toen was de titel zo goed als binnen. En Karel steeg uit boven zijn gewone niveau van JPR. Well done mate.
Dit was voor mij het zwaarste half uur uit mijn karting carrière, maar we werden ervoor beloond. De twee titels zijn binnen.
Voor de rest nog ne proficiat aan alle deelnemers, maar vooral aan Calamitas 2 om voor een bijzonder spannend seizoen te zorgen. En natuurlijk nog Giovanni en Vicki niet vergeten hé. Zonder hen geen kampioenschap.