Ik ben (dankzij het morele steuntje van Huudo) nog een stap verder gegaan dan mijn oorspronkelijke prototype. Wat ik namelijk tot hiertoe gedaan had was het perfectioneren van het bestaande kitonderdeel, ervan uitgaand dat de vorm van dat onderdeel met de werkelijkheid strookte. Niets is echter minder waar:
Als je de foto goed bekijkt stel je 3 dingen vast:
1) het centrale deel bestaat (nogal logisch) uit een dikke cilinder waarin een dunne cilinder heen en weer kan bewegen
2) aan de bovenzijde van de schokdemper zit ook een dikker gedeelte waarin de dunne cilinder bevestigd zit
3) de veer zelf vertoont onderaan wikkelingen die dicht bij elkaar zitten en bovenaan zitten ze verder van elkaar. Dit herinner ik me nog uit mijn cursus mechanica, dat wordt gedaan om een zo breed mogelijke veerconstante te bekomen die zowel laag-frequente als hoog-frequente trillingen kan opvangen.
Dus moest ik weer aan de slag.
Eerst werd de aluminium buis korter gemaakt en heb ik aan de binnenzijde een plastic buisje geschoven en op maat geknipt. Daarna kon ik in het plastic een dun gaatje boren waarin dan weer een kopspeld paste die als dunne cilinder fungeert.
Aan de andere zijde werd het onderdeel ook voorzien van een stukje plastic cilinder waarin eenzelfde gaatje geboord kon worden waarin de naald past.
Samengesteld ziet de schokdemper er (zonder veer) als volgt uit:
De prototype-veer was iets te dik van diameter, en vertoonde een gelijkmatige verdeling van de wikkelingen. Dus heb ik een iets dunnere diameter messingdraad ter hand genomen en de wikkelingen aan één zijde dicht opeen gedraaid en aan de andere zijde verder van elkaar.
Tenslotte werd de complete schokdemper weer gedryfit en ik moet zeggen dat hij er 100% realistischer uitziet dan mijn prototype. Met dank aan mijne maat Huudo die me ertoe aangezet heeft deze verbetering aan te brengen!
