Proficiat aan IEDEREEN van Perdieus Motorsport, want aan deze prachtige resultaten hebben allen hun steentje bijgedragen. Het wedstrijdverslag van de Fun Cup nr. 32 laat ik aan Maarten over, dat van de Fun Cup bi-place nr. 332 kan je hieronder vinden.
Zoals reeds voorheen gemeld, moesten we dus helemaal achteraan het veld starten, na een twijfelachtige beslissing van de wedstrijdleiding
. Om 16.30u nam Erik Bruynoghe de start en tijdens de eerste ronde won hij reeds een zevental plaatsen. Groot was onze verwondering toen Erik aan het einde van de tweede ronde reeds de pits opzocht. De wagen kampte met motorproblemen (hoge temperaturen). Een stuk papier dat in de lichtinlaat terechtgekomen was bleek de boosdoener te zijn. Terug de piste op, maar ondertussen wel als allerlaatste op zowat iets meer dan een ronde...
Gas geven dus ! Nog tijdens de eerste stint weigerde het licht dat de aanwezigheid van een passagier aanduidt alle dienst en kregen we nogmaals een extra (verplichte) stop. Het probleem werd al snel opgelost, maar niettegenstaande deze snelle ingreep van de mecano's, hadden we nu reeds twee ronden aan de broek. Erik slaagde er in de achterstand voor een deel teniet te doen, alvorens het stuur over te geven aan Manfred. En ook Manfred was aan het knagen aan de achterstand, zodat Andy bij zijn stint niet meer als allerlaatste moest vertrekken. Goede stint van Manfred, in een veld van 111 deelnemers is het steeds uitkijken geblazen, wat Manfred ook deed! A.J. dan...een geval apart, maar dat wisten we natuurlijk reeds langer
. Met de hem kenmerkende koelbloedigheid kon Andy 1 van de verloren gegane ronden volledig goed maken en een pak plaatsen winnen. Knappe prestatie ! Marc "Padre" Perdieus nam het stuur over van A.J. en ook hij reed een prachtige stint. Aan het einde van deze beurt, bevonden we ons reeds in de top 90 algemeen en waren we ondertussen vijfde bi-place. De duisternis begon te vallen, er werd voor geopteerd om over te schakelen op stints van 2u40 per piloot (4 passagiers per piloot dus). Zowel Erik, Andy als Manfred hebben veel ervaring met het rijden in de duisternis, dus we namen niet direct een risico daarmee. Deze tactische zet heeft ons geen windeieren gelegd. Manfred Verbeke profiteerde van de erg frisse nacht om het onderste uit de kas te halen (met natuurlijk nog steeds het sparen van de mechaniek in het achterhoofd) en won een pak plaatsen. Knappe beurt van Manfred! Erik Bruynoghe wendde zijn ervaring aan. We werden vierde in de klasse...en dan derde...en dan tweede...en Erik bleef maar vlakke tijden draaien ! Op het einde van de stint van Erik lagen we op...luttele vijf seconden van de leider. Erik bewees hiermee (nogmaals) één van de best Belgische endurance piloten te zijn. En toen was het weer de beurt aan de andere helft van ERANRACING, zijnde Andy Jaenen. De tankbeurt en de vele passagierstops sloegen ons weer achteruit, maar ook Andy vocht zich steeds weer een weg terug, zodat we ons konden handhaven in de top van de bi-place rangschikking. Andy bracht de wagen in de top 60 algemeen. Niet evident, met een overvol veld... 's Morgens werd de wagen (met Marc Perdieus achter het stuur) door één van de onervaren deelnemers geraakt links voor, wat ons enig tijdsverlies opleverde. Tot overmaat van ramp, herhaalde het voorval zich toen Manfred zich een weg baande tussen deze deelnemers. Het te kort invoegen van een deelnemer die door Manfred werd ingehaald resulteerde in een rake klap links achter en een noodzakelijk pitbezoek voor de 332. En deze keer waren er wel stukken...de ophanging was geplooid... De herstelling gebeurde zeer snel (goeie en georganiseerde mechaniekers bij Perdieus Motorsport : proficiat kerels ! ), maar toch liepen we weer drie ronden achterstand op en konden we opnieuw beginnen. Enkele tactische ingrepen bleken nodig te zijn om de wagen nog in aanmerking te laten komen voor een podiumplaats...Manfred werd kort gebriefd, voerde de opdracht perfect uit en de eerste resultaten van onze tactische wijzigingen werden al vrij snel zichtbaar. We kwamen opnieuw in aanmerking voor een top drie plaats. Maar ook in de bi-place categorie huist heel wat talent. RTBF had op hun wagen een top trio zitten met Thierry Tassin, Gaetan Vigneron en Stéphane Henrard... Met hen zouden we de strijd aangaan ! Erik Bruynoghe bracht de wagen opnieuw in de top drie na een zeer knappe beurt. Manfred Verbeke slaagde erin de tweede plaats te veroveren na een evenzo knappe stint, met een jagende Stéphane Henrard net achter zich. Het zou "close" worden voor de laatste stint...maar...tactiek, daar draait natuurlijk zeer veel om. Toen Andy Jaenen de opdracht kreeg om de klus af te maken, werd niemand minder dan Thierry Tassin geconfronteerd met onze tactiek, en hij zal het geweten hebben! Hoezeer hij ook jaagde, de afspraken tussen Andy en ondergetekende zorgden ervoor dat hij netjes op afstand bleef. Chapeau voor Andy, het is niet iedereen gegeven om een jagende Tassin achter zich te houden, en dit onderstreept nogmaals het talent en de ervaring van A.J. , die de wagen als tweede bi-place over de finish reed. Met nog een tweede plaats in de light categorie voor Maarten-Pieter-Danny erbij kon het feest losbarsten, wat reeds gebeurde bij de podiumceremonies !
Andy Jaenen reed dit weekend zijn tiende etmaalrace. De vorige waren steeds 24u, deze keer kwam er een uurtje bij. Maar zelfs 48 uren zouden voor Andy niet teveel geweest zijn, die zich steeds met volle overgave ten dienste stelt van het team. Proficiat Andy !
Erik Bruynoghe toonde wat we reeds jaren van hem weten : snelheid combineren met vlakke tijden resulteert in een goede uitslag. Proficiat Erik !
Manfred Verbeke bewees ook wat hij vroeger reeds toonde op de single seater van Perdieus Motorsport : hij is verduiveld snel. Na deze mache concentreert Manfred zich terug op het woestijnzand van "Le Dakar", een raid die hij dit jaar aanvat met Lindsay Pfaff.
En last but not least : de "Padre" : Marc Perdieus. Een rustige kerel, die net hierdoor zeer belangrijk is in een dergelijke wedstrijd. Marc voelt zich thuis in de fun cup, zoveel moge duidelijk zijn !
Paddockers, het was een bangelijk weekend. Niettegenstaande de term FUN van deze VW fun cup zeer belangrijk is, huist er zeer veel kwaliteit in dit veld. Het is een succesformule, die ook vele groten uit de autosport aanspreekt. En dat we een trio van deze groten achter ons konden houden, tja..., da's natuurlijk één van de factoren die ons laat zeggen : SEE YOU NEXT TIME AT THE VW FUN CUP !!!
Supporters, Paddockers, BEDANKT !!!
En natuurlijk ook een dikke proficiat aan de algemene overwinnaars van deze 25 u race : Sylvie Declour, Fanny Duchateau en Sabine Dubois. Drie dames die er wat van kunnen en die hierbij geschiedenis geschrijven, door als eerste vrouwelijke trio een etmaalrace te winnen !
Dries